Veel mensen denken bij een muur aan iets negatiefs. Maar mijn muur is eigenlijk een doorlopend project van vaardigheden waarmee ik mezelf staande kan houden in een wereld die niet gebouwd is voor autistische mensen.
En de laatste jaren gaat het toch vrij goed met mijn muur, die vroeger, in een bepaalde periode 2x per week instortte. Ik kan hem nu grotendeels zelf opbouwen op de juiste hoogte met regelmatige bezoeken van de bouwinspecteurs (mijn woonbegeleiders). Zij vinden vaak nog wel wat potentiële gevaren voor de muur en halen die weg samen met mij zodat de bouw niet in gevaar komt. En als ik zelf het gevaar van het obstakel niet zie dan gebruiken ze hun veto-recht om het persoonlijk uit de weg te halen. Gelukkig is dat niet heel vaak nodig, maar wel prettig dat het soms gebeurd.
Toch blijf ik een enthousiast en snel afgeleid persoon waardoor er soms nog een bouwfout in de muur sluipt, zelfs met de regelmatige controles. Als die fout wordt gemist dan stort alles vroeger of later in. En heb ik een professioneel bouwbedrijf (GGZ opname) nodig om de fout eruit te halen voordat we samen kunnen starten met de rest van de bouw. Tot het moment dat ik het vol vertrouwen zelf weer kan. Het probleem is namelijk dat mijn muur zal blijven instorten als de fout er niet uit wordt gehaald. Erkennen dat hij bestaat is mooi en kan helpen om verdere instorting te voorkomen, maar mijn bouwinspecteurs zijn ook afhankelijk van de professionals om de fout eruit te halen.
Sinds oktober/november 2021 zit er een hele grote bouwfout in mijn muur. Tot frustratie van iedereen die met mij de muur overeind willen houden en herstellen worden er telkens verkeerde professionals gestuurd. Ongediertebestrijders terwijl de fout in het cement zit. Keer op keer moeten mijn bouwinspecteurs een nieuwe melding maken naast het feit dat ze al stutten waar ze kunnen. Welke plek is nu het zwakste? Op welke plek zou de stut het meeste zin hebben? Zal de muur er maandag nog staan zoals we hem vrijdag hebben moeten achterlaten? De vragen en onzekerheid zijn er van beide kanten. Ik vertrouw mijn inspecteurs in wat ze doen, maar telkens toch de verkeerde bouwprofessional ontvangen breekt op. Hoort dan niemand de specifieke hulpvraag die gesteld wordt?
Op sommige dagen vraag ik me echt af waarom ik m’n muur nog wil bouwen. Ja, het bouwwerk is al ver, maar het kost ook heel veel energie. En wat voor zin heeft het dan nog om door te gaan als er telkens weer fouten in komen? Op deze dagen pauzeren mijn inspecteurs de inspectie en het stutten. Op deze dagen nodigen ze me uit voor een bakkie koffie om te zitten en praten. Praten over vroeger, over hoeveel sterker ik ben geworden. En dat ik doe wat ik kan om verder te gaan ondanks dat we allemaal weten dat de fout er nog steeds zit en die er toch echt eerst uit moet. Elke gelegde steen, hoe simpel ook, is een goede steen. Het maakt nu even niet uit dat er geen hoogte gemaakt wordt, het feit dat er nog steeds gebouwd wordt is nu het belangrijkste.
Met vriendelijke groeten,
Suzanne